31 Ocak 2018 Çarşamba

Eclectic Indian World Map

The spread of Islam into Asia, bringing with it a diverse range of Muslim, Greek, and Latin intellectual traditions, resulted in a variety of maps that intermingled cultures, languages, and geography. Nowhere can this diversity be seen more vividly than in this late 18th century Indian world map. Although its creator is unknown, based on the exquisite vignettes covering the work it appears to have been made by a miniaturist. The map is typical of the style of painting found in the 18th century in Rajasthan in the west of India or in the Deccan plateau to the south, its linguistic diversity also points to these regions as its source: it features descriptions written in Arabic, Persian, and Hindi (in the Devanagari script).
      This is an extraordinarily eclectic map. It draws on a lost Islamic work by the notable 15th century Arab sailor Ibn Majid, called Secrets of the Sea, and also acknowledges European geography with its depictions of Portuguese vessels and the Atlantic islands. Although the map remains surprisingly indebted to Ptolemy’s Geography (#119, Book I), it chooses a typically Islamic orientation, with South at the top of the map. Religious centers such as Mecca are shown, as are the great world cities including Constantinople, and yet strange mythological creatures also roam the land and sea, in echoes of the medieval mappae mundi tradition. Its defining feature takes the form of the exploits of Alexander the Great, called “Iskandar” in Islamic traditions, and retold through the Iskandarnamah [Book of Alexander]. Various aspects of his life and adventures are described on the map, representing just how common his story was across most pre-modern cultures, and how central he was to understanding geography.
This particularly beautiful and eclectic world map, probably dating from around 1770, is currently in the Museum für Islamische Kunst in Berlin.  While obviously not produced during the early medieval period, it is also obviously very similar in design of the following medieval maps: Psalter #223Hereford #226Ebstorf #224, and ‘Umari #226.2. It is a large map, measuring 260 x 261 cm (8’6.25” x 8’6.75”), painted in tempera on cloth, and is richly illustrated with miniature depictions, largely - but not entirely - of scenes from the Iskandarnamah, a mythologized and widely disseminated account of the exploits of Alexander the Great, the origins of which date back at least to the middle of the fourth century.  On stylistic grounds the painting is thought to originate from either the Indian Rajasthan or the Deccan; in both areas, schools of miniature painting were particularly well developed.  A remarkable feature of the painting is the diversity of languages and scripts used for the map text.  The descriptive geographical text is in Arabic; some names of countries and towns are in Persian; and in India the place-names are in both Arabic and Devanagari scripts.  The use of the latter suggests that Hindu artists might have been employed by Moslem patrons in its production.  Knowledge of Persian and the Arabic scripts was not uncommon among educated Hindus in 18th century India, whereas this did not hold for Muslims and the Devanagari script.
Although like many Arabic maps this one is oriented with South at the top, the depiction of the earth on this Berlin map is essentially Ptolemaic.  Knowledge derived from the 15th century pilot Ibn Majid, whose no longer extant work Asra al-bahr [Secrets of the Sea] is cited on the map.  (Whether such a work existed is problematic in that Ibn Majid’s known writings never mention the title in question.)  Also included on the map is information from European contacts since the time of Vasco da Gama.  Places noted in Europe (close to the right edge of the map) include France, Germany and Austria.  The name Portugal appears near a red caravel, with an adjacent dinghy, both at anchor in the Indian Ocean, along with misplaced names of several Portuguese islands in the Atlantic Ocean.  The largest number of place-names, however, approximately fifty in all, are in South Asia.  Calcutta is named, and Amer [Amber] persists in place of Jaipur, which succeeded it as the Kachwaha Rajput capital in 1728, an apparent anachronism.  Curiously, the island of Sri Lanka is depicted twice, possibly a throwback to the dual depiction of Tabrobane on some European reconstructions of Ptolemy’s world map (Book I, #119) as well as on Sadiq Isfahani’s (#204).  Alternatively, the dual representation may be the result of copying from two different earlier maps, each depicting the island in a different place.  There is also an abundance of Middle Eastern place-names.Constantinople is prominently shown by a large rectangle joined to the mainland by a narrow tongue of land.  The city is in the shape of a domed kiosk.  Mecca is indicated by the black stone of the Ka‘ab.  In Africa, the Nile is the most prominent feature.  It originates, as on so many Islamic maps, in several streams in the southerly Mountains of the Moon, on which the legendary palace of Alexander is perched, and swings far to the west to join the Mediterranean near Morocco.  East (left) of India there appears Japan, shown as a vertical island in which are seated a group of dog-faced creatures; China, along the edge of the earth disk; and rectangles with the names of English and Dutch colonies.
In its depiction of elements from the Iskandarnamah, the Berlin map includes the Spring of Life, whose discovery is attributed to Moses, shown as a black rectangle at the bottom center; the place of Alexander’s meeting with those who sought his help against the people of Gog and Magog; the wall he built for that purpose, to the left of the foregoing; islands inhabited by ape-men; and as already noted, Alexander’s palace on the Mountains of the Moon.
It is interesting to speculate on who commissioned the painting of the Berlin map and why.  The chief purpose of the map was very likely ornamental, but one should not rule out an additional didactic motive.  No very similar map is known - though that described by Rehatsek has some corresponding features - but it seems likely that comparable productions will eventually come to light.

LOCATION: Museum für Islamische Kunst, Staatliche Museen Preussischer Kulturesitz, Berlin, Germany

REFERENCE:
*Harley, J. B., The History of Cartography, Vol. Two, Figure 17.4 and Plate 29.
*Brotton, J., Great Maps, pp. 176-179.




Eclectic world map, detail, India and adjacent areas. The vignette along the bottom edge shows Alexander directing construction of a wall to protect against the giants Gog and Magog. The large vertical island (upper left), within which one sees dog-faced people, is Japan.



An eclectic world map,tempera on cloth, oriented with South at the top, 1770,
260 x 261 cm (8’6.25” x 8’6.75”)
Museum für Islamische Kunst in Berlin


Key to the following detail segments from J. Brotton’s book.


Mecca and the Kaaba.
Islam’s holy sites are shown in great detail. Most of the Arabian peninsula is taken up depicting Mecca and the surrounding mountains. At the very center is the “Kaaba”, lying at the heart of Al-Masjid Al-Haram, Islam’s holiest site. Its architecture is shown with some precision.



Life on the Nile.
Along the Nile River everyday life combines with legend and myth: elephants roam and locals eat and farm, with the river’s source ends in the fictional Mountains of the Moon, on which Alexander’s legendary palace perches.


The Portuguese in India.
European influences can be discerned in the Indian Ocean, where a red caravel and dingy are anchored, identified as Portuguese by a nearby inscription.


The Spring of Life.
The map’s most remarkable feature is the black, rectangular “Spring of Life” in the far north, near the pole. Muslim belief attributed its discovery to the Old Testament’s Moses, although its location here is strikingly reminiscent of the biblical Paradise found on medieval Christian mappae mundi.


Alexander’s Army.
In one of the more explicit depictions of the story of Alexander’s confrontation with the monstrous race of Gog and Magog, the map shows the emperor “with men who asked for his help against the people of Gog and Magog, and the wall built for their defense.”


India.
The map’s Indian origins give this area topographical detail (more than 50 place-names) although its shape still echoes Ptolemy’s beliefs. Surprisingly Sri Lanka is drawn twice, a remnant of age-old confusion over the mythical island named “Taprobana” in the Indian Ocean.


Iberia and Atlantic Islands.
The mapmaker’s confusion over European discoveries is obvious in the Atlantic. Islands discovered by Portugal are named but misplaced, while the tear-shaped land at the top right might even represent America.
 
 

Alexander İskender Zülkarneyn




Alexander's Diving Bell. From Johann Hartlieb, Alexander. Munich, Bayerische Staatsbibliothek, Cgm 581 f. 134r




Alexander's Flying Machine. Johann Hartlieb, Alexander. Munich, Bayerische Staatsbibliothek, Cgm 581 f. 133r



Alexander is admonished by "a flying creature in the form of a man" to turn back his quest. From the Armenian translation of the Alexander Romance. Manchester, John Rylands Library, Arm 3 f. 108v



The Cave of the Gods. From Johan Hartlieb's Alexander. Munich, Bayerische Staatsbibliothek, Cgm 581 f. 83r



Der Bote Alexanders erhält den Paradiesstein Cod. Pal. germ. 336, fol. 149r



Alexanders Tauchfahrt Cod. Pal. germ. 336, fol. 152r



Confessio Amantis- Scene, Diogenes of Sinope meeting Alexander the Great
MS M.126 fol. 58r. Pierpont Morgan Library



Alexander building a wall against the people of Gog and Magog
Some of the exotic people are represented as Cynocephali.
Dublin, Ireland - Chester Beatty Library 16th century
Miniature painting in islamic manuscript



Alexander in the battle with the unicorns (sometimes also three-horned animals)
Chantilly Musée Condé Alexanderroman MS 651 f-58v


Alexander and the Blemmyae
London BL Harley 4979 fol-72v Alexander-Roman



Alexander fighting the Cyclopes
London BL Harley 4979 fol-72v Alexander-Roman


Alexander confining the people of Gog & Magog
London BL Harley 4979 fol-47 Alexander-Roman


Alexander orders the Giant to be burned
London BL Harley 4979 fol-60 Alexander-Roman


Alexander and his warriors fighting against the Blemmyae (headless people)
These Blemmyae are depicted also as wild men.
This is a detail from the Tapestry "The Legend of Alexander the Great” " (L'Arazzo di Alessandro Magno) produced in Tournai about 1460 on command of "Philip the Good, Duke of Burgundy" (Philippe le bon). The Tapestry is exhibited in Genoa/Genova in the "Palazzo del Principe". It belongs to the Princes Doria Pamphilj Collection in the Palazzo del Principe in Genoa.Genova Palazzo del Principe Doria Pamphili

Alexander rex exploring the depth of the sea
The Romance of Alexander in French verse, with miniatures illustrating legends of Alexander the Great and with marginal scenes of everyday life, by the Flemish illuminator Jehan de Grise and his workshop, 1338-44
Oxford Bodleian Library MS. Bodl. 264 fol. 50r detail


The Romance of Alexander in French verse, with miniatures illustrating legends of Alexander the Great and with marginal scenes of everyday life, by the Flemish illuminator Jehan de Grise and his workshop, 1338-44
Oxford Bodleian Library MS. Bodl. 264 fol. 81r detail

30 Ocak 2018 Salı

Aries Takım Yıldızı ( Koç )


Koç takımyıldızı, Mitolojisinde geçen “Jason ve Altın Post Peşinde” adlı ünlü bir hikaye ile bağlantılıdır. Hikaye parçalanmış bir ailenin mutsuz çocukları ile başlar. Phrixus ve kız kardeşi Helle, Boeotia kralı Athamas ve eşi Nephele’nin çocuklarıdır.
Bulutu simgeleyen varlık olarak Nephele’nin adı, İksion masalında geçer. İksion, Zeus’un karısı Hera’ya aşıktır. Muradına ermemesi için Zeus, Hera biçiminde bir bulut yaratır. Ve İksion’un onunla birleşmesini sağlar. Bu bulut kadın ( Nephele ) Kentaur’ların anası olur. Aristophanes’in “Nephelai” (Bulutlar) adlı komedyasında bulutlar birer kadın olarak simgelenmiştir. Oyunda Sokrates ve diğer filozoflarla alay eder. Aristophanes belki de halk masallarından ve onlardan alınmış motiflerden etkilenmiştir.
Ne var ki bu aile kraliçenin ölümüyle sarsılır. Daha sonra kral Athamas, Thebe kralı Cadmus’un kızı Ino ile ikinci evliliğini yapar.( Bazı kaynaklarda Nephele ölmemiştir. Athamas, Nephele’yi Ino ile aldatmıştır). Ancak Ino çocuklara tahammül edemez ve onlara bir tuzak kurar.
Önce Boeotia tarlalarına zararlı bir madde dökerek ürünlerin zarar görmesini sağlar. Kral ürünlerin zarar görmesinin nedenini ve ürünlerin nasıl kurtulacağını tanrılara sordurmak üzere baş danışmanlarını Delphi’ye yollar. Bu arada kraliçe Ino danışmanlara rüşvet vererek ‘çocukların kurban edilmesi’ yanıtını krala götürmesini sağlar. Kral çocukları kurban etme konusunda tereddüde düşer. Ama Ino burada tekrar devreye girer ve yerel rahiplere de rüşvet verir. Tüm rahipler çocukların kurban edilmesi konusunda ısrar etmeye başlar.
Kral çocuklarını kurban etmek için yakınlarda bulunan bir dağa götürür. Bu arada olan biten her şeyi öz anneleri Nephele cennetten seyretmektedir. Tanrılardan (Bazı hikayelerde bu tanrının Hermes olduğu anlatılmaktadır) çocuklarını koruması için altın bir post yollamalarını diler. Kral tam çocuklarını kurban etmeye hazırlanırken “Altın Postlu Koç” (Aries) çocukları almaya gelir. Çocuklar koçun sırtına binerler. Koç onları uçarak Asya’ya doğru götürür. Ne yazık ki bugünkü Çanakkale boğazı üzerinde küçük Helle dengesini kaybedip, koçun üzerinden aşağı düşer. Bu yüzden, Yunan mitolojisinde Çanakkale boğazına ‘Hellespont’ denir. Bazı hikayelerde Helle boğaza düştükten sonra, deniz tanrısı Poseidon tarafından kurtarıldığı, Poseidon’un Helle’yi sevdiği ve onunla birleşerek üç çocuk annesi yaptığı anlatılır.
Phrixus, herşeye rağmen yoluna devam eder. Koç onu Caucausus dağlarında Colchis (Kuzeydoğu Karadeniz bölgesi, Gürcistan) denen yere bırakır. Phrixus minnettarlığını göstermek için koçu Zeus’a kurban eder. Koçun altın postunu kutsal meşe ağacına asar. Altın Post, ağacı saran ve hiç uyumayan dev bir yılan tarafından (Serpent) korunur. Bu nedenle Zeus Koç’u gökyüzüne çıkarmıştır. Öykü aşağıdaki şekilde devam etmektedir.
Zeus’a kurban edilen koçun postunun, Phriuxus tarafından Colchis kralı Aietes’e verildiği de rivayet edilir. Kral Aietes bu eşsiz postu savaş tanrısı Ares’e adanan bir korulukta saklar.
Hikayenin bu kısmında kendilerine ‘Argonaunt’lar’ diyen ve altın postu arayan bir grup cesur, güçlü denizci ile liderleri Jason (İason) devreye girer. Çağının en büyük destansal masallarından biri olan Argonaunt’lar masalını bize tüm olarak Rodos’lu Apollonios anlatır. İ.Ö.3. yüzyılda yaşayan Apollonios ünlü bir mitos yazarıdır.
Adı “hızlı” anlamına gelen Argo gemisi Karadeniz’in Colchis (Gürcistan) ülkesinde Altın Postu aramaya giden kahramanlar için yapılmış ellibeş kürekli bir gemiymiş. Gemi, Argos denilen bir usta tarafından yapılmış. Mitos yazarlarının sefere katılanlar üzerine verdikleri listeler birbirini tutmamaktadır. Ama katıldığı konusunda görüş birliği sağlanabilen en ünlü kahramanlar; Jason, gemici ustası Argos, ozan Orpheus, Dioskur’lar (bkz. Gemini) Kastor ve Polluks, Herakles, Boreas’ın oğulları Kalais’le Zetes‘tir.
Seferin nedeni ilginçtir. İolkos kralı Aison tahtını üvey kardeşi Pelias’a kaptırır. Aison’un oğlu Jason delikanlılık çağına gelince Pelias’ın karşısına çıkıp tahtı geri ister. Pelias ondan kurtulmak için önce Colchis’e gidip, Phrixus’un orada bıraktığı altın postu getirmesini buyurur. Jason bu sefere çıkmak zorunda kalır. Yunanistan’da ne kadar gözü pek, atılgan, yiğit varsa hepsini toplar. Zeus’un kızı bilge tanrıça Athena’nın yardımıyla büyük usta Argos’a bir gemi yaptırdıktan sonra, yola çıkarlar.
Yolculuk sırasında meydana gelen (konu bütünlüğü açısından burada ayrıntıya girilmesi uygun değildir) birçok olaydan sonra Argonaunt’lar, altın postu geri istemek için kral Aietes’in karşısına çıkarlar. O sırada kralın kızı Medeia, Jason’u görür. Delicesine bir aşkla ona tutulur. Güçlü bir büyücü olan Medeia bundan böyle Argonaunt’ların ve Jason’un bütün işlerini eline alır. Kral Aietes görünüşte altın postu vermeye razıdır. Ama önce Jason’un bir ejderi öldürmesini, ateş püsküren tunç ayaklı iki boğayı boyunduruğa koşmasını ister. İstekleri bu kadarla kalmaz. Boyunduruğa koştuğu iki boğa ile ejderin dişlerini toprağa dikmesini de şart koşar. Jason ister istemez bu koşulları kabul eder. Büyücü prenses Medeia, Jason’a kendisini eş olarak alması halinde yardımcı olacağını i
söyler. Sonra yiğit Jason’a büyülü bir merhem hazırlar. Ve “-Bu merhemi süren bedene silah işlemez, gün boyunca ne yaralanır ne de ölür. Ejderha’nın dişlerini toprağa ektikten sonra topraktan silahlı adamlar çıkacak, bu adamların aralarına bir taş attığı takdirde kendi aralarında kavgaya tutuşacaklar ve birbirlerini öldüreceklerdir” şeklinde tavsiyede bulunur. Herşey Medeia’nın dediği gibi olur. Jason boğaları boyunduruğa sokmayı, ejderin dişlerini tarlaya ekip, topraktan çıkan silahlı adamları birbirlerine öldürtmeyi başarır.
Ne var ki Aietes, yine de altın postu vermeye razı olmaz. Argo gemisini yakmaya ve Argonaunt’ları öldürmeye kalkışır. Ama Jason’a aşık olan Medeia hızlı davranıp, Jason’la elele vererek altın postu Serpenten çalmayı başarır. Ve Argo gemisiyle yola çıkarlar. Medeia babasının kendilerine yetişememesi için korkunç bir plan yapmıştır; yanına aldığı küçük kardeşi Apsyrtos’u kesti ve parçalarını yol boyunca serperek uzaklaştılar. Arkalarından gelen Aietes’le adamları Apsyrtos’un parçalarını toplamakla vakit kaybettiler, bu yüzden Argonaunt’lara yetişemediler.
Jason ve Argonaunt’lar, altın postu amcası Pelias’a vermek üzere İolkos’a dönerler. Babası Asion’un öldüğü haberini alan Jason, amcası Pelias’ın da tahtı geri vermeye hiç yanaşmadığını görür. Burada Medeia’nın tüyler ürpertici bir oyunu yer almaktadır. Pelias’ın kızlarıyla arkadaşlık kuran büyücü Medeia, ihtiyarlamakta olan babalarını gençleştirmenin çaresini kendilerine öğreteceğini söyler. Ve örnek olması bakımından yaşlı bir koçu alıp keser. Kestiği koçu büyülü otlarla kaynayan bir kazana atıp, körpe bir kuzu çıktığını gösterir. Pelias’ın kızları büyücü Medeia’ya inanarak babalarını öldürüp kazana atarlar. Pelias’ın dirilmediğini görünce çılgına dönerler ve yurtlarından sürülürler.
Jason ve Medeia bu suçu işledikten sonra Pelias’ın oğlu tarafından İolkos’tan kovulurlar.


Yorumlar
Yavuz Tellioğlu He was visited by Zeus and Hermes (some add Poseidon), who, to express gratitude for his hospitality, promised him to fulfill a wish of his; he said that he wanted children. The gods filled a sacrificial bull's hide with their urine (or sperm), then told Hyrieus to bury it. Nine months later, Hyrieus found a newborn baby boy inside and named him Orion; Roman authors thought of the Latin word urina "urine" as an etymon for Orion's name (though actually his name is obviously not of Latin origin).[6][10] Nonnus, on account of this story, refers to Orion as "having three fathers" and to Gaea (Earth) as his mother. The Hospitality of Hyrieus [ Abraham ] 
Hyrieus : İhtiyar bir çiftçiydi ancak büyük tanrıları evinde misafir ettiği için tanrılar ona karşı hep iyiydiler bu yüzden yaşlı adam bir karısı olmadı halde erkek çocuğu olmasını istediğinde onun bu isteğini yerine getirdiler.
Hyrieus [ Hz İBRAHİM ] yasli bir ciftci idi. Bir gün Gök yüzünden ziyarete gelen jupiter paseydon ve Merküre rastladi.Onlari kulübesine davet ederek Onlari en güzel sekiLde agarladi.Bunun üzerine tanrilar ondan ne dilegi oldugunu sordular. Oda artik yasli oldugunu sevdigi kadinla [ SARE VALİDEMİZ ] birlikte olamayacagina göre bir ogul istedi.Bu masada ona Orion'nun
[ İSHAK ] dogacagi haberi veriLdi...
Yönet

Yavuz Tellioğlu Kur'an ve Tevrat arasındaki en büyük ve en anlamlı fark ise ziyaretçilerin; Hz. İbrahim'in ikramlarını "yeme"lerindedir. Tevrat'a göre ziyaretçiler Hz.İbrahim'in ikramlarını yemektedirler. "..İbrahim hazırlanan buzağıyı yoğurt ve sütle birlikte götürüp konuklarının önüne koydu. Onlar yerken, o da yanlarında, ağacın altında bekledi… "
Oysa Kur'an'da anlatılan "ziyaretçiler" bu ikramı yememektedirler. Bu yüzden Hz. İbrahim'in, onların bu durumundan şüphe etmeye başladığı beyan edilmektedir. "Fe lemmâ reâ eydiyehum lâ tesilu ileyhi nekirehum ve evcese minhum hîfeh…" "..Ellerini yemeğe uzatmadıklarını görünce, onları yadırgadı ve onlardan dolayı içine bir korku düştü…
Yönet




The margin of the Empress Eudocia's copy of the Iliad has a note summarizing a Hellenistic poet who tells a different story of Orion's birth. Here the gods Zeus,Hermes and Poseidon come to visit Hyrieus of Tanagra, who roasts a whole bull for them.[13] When they offer him a favor, he asks for the birth of sons. The gods take the bull's hide and ejaculate or urinate into it and bury it in the earth, then tell him to dig it up ten months later. When he does, he finds Orion; this explains why Orion is earthborn 





Derleme : Yavuz Tellioglu
.